കവിത

ഭൂചലനത്തിന്റെ ശേഷിപ്പുകള്‍
മൃത്യുവിന്റെ ഗന്ധമലിയുമീ അഭിശപ്തമണ്ണില്‍
നിത്യ ഹരിതം സ്വപ്നമായൊരീ വസുന്ധരയില്‍
ഭൂമി തന്നന്തര്‍നിരകളിലെങ്ങോ വീണ്ടും ചലനം
രമ്യകേദാര, ഗേഹങ്ങള്‍ തകരും ഭീമപതനം.
നിലവിളികള്‍, ഉറ്റവര്‍ ഉടയവര്‍ പരസ്പരം
കലപില മുറവിളി കൂട്ടും ജീവസംഗ്രാമ രംഗം.
സമൃദ്ധി നിറകതിരൊളി ചിന്നും ഗ്രാമങ്ങള്‍
കമ്ര ബാല്യ മൊഴി മുത്തു ചിതറും പൈതങ്ങള്‍
അമ്മമാര്‍ അച്ഛനപ്പൂപ്പന്മാര്‍, മുത്തശിമാര്‍
ചെമ്മണ്ണു കൂനകളിലുറങ്ങി - അവസാനമായി.
അവശേഷിച്ചവര്‍ - അവരാണിന്നു പ്രശ്നം
ജീവിതമവര്‍ക്ക് മുന്നില്‍ ഉത്തരമില്ലാ ചോദ്യം.
ലോക മനസ്സാക്ഷി ഉണരട്ടെ- സമൂഹത്തില്‍
ഐക്യ കാഹളധ്വനി ഉയരട്ടെ- ദുര്‍ഭഗര്‍ക്കായി.
കാരുണ്യ പ്രവാഹമൊഴുകിടട്ടെ-മൃതഭൂവിലാകെ
തരുലതകള്‍ വീണ്ടും തളിരടട്ടെ മന്ദ മന്ദം
അസ്ത്രപ്രജ്ഞനായി മാനവന്‍ നില്കെ -സത്യമോതി
ശാസ്ത്ര 'പിന്‍ബലമൊന്നുമല്ല' -'പ്രകൃതി അജയ്യം'.